We zijn begonnen!

Na jaren ons geduld op de proef te hebben gesteld, was vanmorgen om 8.45 uur het moment daar. De nieuwe school werd geopend! Let wel: voor de leerlingen en het personeel. De ‘officiële’ opening voor de verschillende instanties (gemeente, architect, VOVA, etc.) volgt nog. Hoe bijzonder – en tegelijkertijd gewoon – dit was, was van de gezichten van iedereen af te zien. Enerzijds was het natuurlijk héél bijzonder, want hoe lang hebben we hier niet naartoe gewerkt? Hoe lang praten we er al niet over en zijn we – veelal achter de schermen – niet al bezig met dit vernieuwbouw-project? Zelf kwam ik in 2006 hier werken en binnen een maand hoorde ik al dat er een verbouwing op de agenda stond. We zijn nu bijna 10 jaar verder. Héél bijzonder dus!

Anderzijds was het ook een beetje business as usual, want een school is pas écht een school als er dagelijks gewerkt en geleefd wordt, door- en met de kinderen. Dit laatste moet allemaal nog gaan gebeuren, dus in die zin was het ook een beetje een formeel moment. Maar wat hebben we nou precies gedaan?

Om 8.45 riep meester Frank alle leerlingen en collega’s op om even stil te zijn en te luisteren, vanuit de centrale hal. Meester Frank stond onderaan de trap vanwaar je naar de eerste en tweede verdieping kunt lopen. Dit punt is bijzonder, omdat we hier voor de vakantie de grondsteen gelegd hebben. Precies op deze plek hing een mooi lint tussen de twee trappen en dit lint heeft Frank – zoals dat hoort bij een nieuw gebouw- doorgeknipt. Daarna klonk er een oorverdovend gejuich en geklap. De trots en blijdschap was van ieders gezicht af te lezen. Sterker, het straalde er werkelijk vanaf! Waar je ook keek, en hoe koel of stoer de kinderen ook zijn: voor héél even liet het niemand ongeroerd.

En toen? Toen ging iedereen naar de les. Naar een hagelnieuw lokaal. Spiksplinter! Met de mentor, zoals het hoort. In het nieuwe lokaal heeft iedere mentor kort de belangrijkste regels van het nieuwe gebouw uitgelegd: waar zet je je fiets? Wat als je te laat bent? Wat doe je met het oude rooster? Wat is er nieuw aan het rooster? Mag je eten in de centrale hal? Is er al WIFI? Mag ik overal komen in het gebouw? Etc. etc.

Om 9.45 ging iedereen met zijn of haar mentor door de prachtige nieuwe Tobiasschool lopen. Kijken. Met open mond. Genieten. Met heel veel vragen, dwars door het gebouw. Van linksboven tot rechtsonder, tot de gymzaal, tot het plein en weer terug. Een enorme metamorfose vergeleken met het tijdelijke gebouw aan de Poeldijkstraat. “Waar, meester?”. De Poeldijkstraat.

“……..oh, wacht…dat gebouw waar we voor de vakantie nog zaten? Daar iets verderop?”.

Precies, daar. Maar dat mag je nu vergeten.